-
1 ύψος
τό1) высота; вышина;ύψος πυραμίδας (δρους) — высота пирамиды (горы);
ύψος πτήσης — высота полёта;
τα ορεινά ύψη горные высоты, вершины;από το ύψος — с высоты;
στα ΰψη в вышине;ύψους είκοσι μέτρων — высотой в двадцать метров;
2) рост (человека);δεν ταιριάζει στο ύψ (μου) — не (подходит) по росту;
3) высота (тж. перен.); уровень;στο ύψος των ώμων (των οφθαλμών) — на уровне (на высоте) плеч (глаз);
από τού ύψους της καθηγητικής έδρας μου... — с высоты своей профессорской кафедры...;
είμαι ( — или στέκομαι, βρίσκομαι) στο ύψος της θέσεως — быть (оказаться) на высоте положения;
4) возвышенность (мыслей, чувств);ηθικόν ύψος — высокий моральный уровень;
ύψος λόγου — величие слова;
5) вершина, верх, предел, зенит;ύψος αμαθείας' (αναίδειας) — верх невежества (нахальства);
6) астр. высота;7) муз. высота (звука);ύψος της φωνής — высота тона;
8) (чаще рел) небеса;απ' τα ύψη — или εξ ύψους — с неба; — свыше;
αναμένει την εξ ύψους βοήθεια — он ждёт помощи от бога;
§ καταχτώ τα ΰψη овладевать высотами (искусства, науки и т. п.);ή τού ύψου(ς) ή τού βάθου(ς) — либо пан, либо пропал
-
2 αποκοπτω
1) отрубать, отсекать, отрезывать(κάρη Hom.; χεῖρας Her.; τινὴ τὸν τράχηλον Plut.)
ἀποκοπῆναι τέν χεῖρα Her. — лишиться руки;ἀποκοπῆναι τῆς ἐλπίδος Plut. — утратить надежду;ἀποκεκομμένης αὐτῷ τῆς φωνῆς Plut. — когда у него пропал голос2) выбивать, вытеснять (sc. τοὺς πολεμίους Xen.)3) med. оплакивать, нанося себе удары(νεκρόν Eur.)
-
3 διαλεκτος
ἥ1) речьδ. ἥ τῆς φωνῆς τῇ γλώττῃ διάρθρωσις (sc. ἐστί) Arst. — речь есть расчленение голоса посредством языка
2) произношение(διὰ τῶν ῥινῶν Arst.)
3) разговор, беседа(πρὸς ἀλλήλους Plat.)
4) (тж. ὅ τρόπος τῆς διαλέκτου Arst.) речевая манера, стиль(τὸ ἐμὸν βάδισμα ἢ δ. Dem.)
5) (национальный или племенной) язык(τοῦ ἀνθρώπου μία φωνή, ἀλλὰ διάλεκτοι πολλαί Arst.; εἰδέναι τὰς ἑκάστων διαλέκτους Polyb.; τῶν Ἑλλήνων δ. Diod.)
6) говор, наречие, диалект7) областное слово или выражениеΓαυγάμελα σημαίνειν δέ, φασιν, οἶκον καμήλου τέν διάλεκτον Plut. — говорят, что на местном (т.е. персидском) наречии «Гавгамелы» означает «дом верблюда»
-
4 ογκος
Iὅ [ἀγκών]1) загнутый назад зубец стрелы, кривой наконечник, крюк стрелыνεῦρόν τε καὴ ὄγκοι Hom. — завязка ( укреплявшая наконечник на древке) и крючья
2) предполож. угол ( геометрический) Arst.IIὅ [ἤνεγκον]1) груда, куча, масса(φρυγάνων Her.; τῶν σαρκῶν Plat.)
μήτε ὄγκῳ μήτε ἀριθμῷ Plat. — ни в массе, ни в количестве2) сумма, общее количество, итог(τοῦ ἀριθμοῦ Plat.)
ὄ. πλήθους Plat. — общая численность3) величина, размеры(πόλεως Plat.)
ἔχθρας μέγας ὄ. Plat. — сильная вражда4) тело, кусок, комὄ. γαστρός Eur. — утробный плод
5) протяжение, объем(τῆς φωνῆς Arst.)
ἐκ βαθέος καὴ ταπεινοῦ οἱ ὄγκοι Arst. — из глубины и низкости, т.е. высоты (образуются) объемы7) филос. атом Sext.8) величие, достоинство значение, тж. авторитет(ἔχει τιν΄ ὄγκον Ἄργος Ἑλλήνων πάρα Eur.)
ὄ. μητρῷος ὀνόματος Soph. — полное достоинства звание матери9) гордость(ὄγκον δορὸς ἔχειν Eur.)
10) выспренность, высокий стиль(τῆς λέξεως, τοῦ ποιήματος Arst.)
-
5 οξυτης
1) заостренность, острота(γωνιῶν Plat.)
2) муз. высота(τῆς φωνῆς Plat.)
3) острота, зоркость(ὄψεως Arst.)
4) восприимчивость, способность, одаренность(τῆς ψυχῆς Plat.)
5) быстрота, стремительность, скорость(ὀ. καὴ τάχος Plat.)
6) внезапность(τῶν καιρῶν Diod.)
7) неожиданная случайность -
6 παρατεινω
(fut. παρατενῶ, aor. παρέτεινα, pf. παρατέτᾰκα)1) растягивать, распростирать(ἱμάτιον Plut.; χεῖρας Diod.)
; med.-pass. тянуться, простираться τῇ τῆς Ἀραβίης οὖρος παρατέταται Her.; παρετέτατο ἥ τάφρος (μέχρι τοῦ Μηδίας τείχους Xen.)2) распространять, расширять, продолжать(τοὺς λόγους Arst.; τὸν λόγον μέχρι μεσονυκτίου NT.)
ἐπὴ πλεῖον π. τέν διάσκεψιν Luc. — продолжать рассмотрение3) мат. (о геом. фигуре) развертывать, строить на данной прямой линии Plat.4) ( об эхо) растягивать, удлинять(τὰ τελευταῖα τῆς φωνῆς Luc.)
5) протяжно произносить, растягивать(ὀνόματα Luc.)
6) затягивать, откладывать, задерживать7) валить с ног, терзать, мучить(παρατείνεσθαι λιμῷ Plat.)
παρατέταμαι μακρὰν ὁδὸν πορευθείς Xen. — я совершенно измучен долгим переходом;γελῶντε ὀλίγου παρετάθησαν Plat. — оба они чуть не умерли со смеху;πολιορκίᾳ παρατείνεσθαι εἰς τοὔσχατον Thuc. — выдерживать осаду до конца8) тянуться, простираться(πρὸς τέν ἑσπέρην Her.)
π. τὸν λιμένα Thuc. — тянуться вдоль порта, т.е. быть расположенным у входа в порт (см. тж. 1) -
7 τραχυτης
1) шероховатость, шершавость(τ. τε καὴ λειότης Plat.)
2) неровность, бугристость или скалистость(τῆς χώρας Xen.)
3) жесткость(τοῦ χαλινοῦ Xen.)
4) грубость(τῆς φωνῆς Arst.)
5) суровость, злобность(ὀργῆς Aesch.; ἤθους Plut.)
-
8 ψιλοτης
- ητος ἥ1) отсутствие растительности, обнаженность (sc. τοῦ πεδίου Plut.)2) гладкость(τοῦ σώματος Arst.)
3) плешивость (sc. τῆς κεφαλῆς Plut.)4) грам. слабая придыхательность (sc. τῆς φωνῆς Arst.) -
9 γυρίζω
1. μετ.1) вращать, вертеть; крутить, кружить;γυρίζω γύρο — делать круги, кружить;
2) прям., перен. перевёртывать, переворачивать;γυρίζω τό φύλλο — а) переворачивать страницу; — б) менять поведение, тактику, политику;
γυρίζω ανάποδα — перевернуть, вверх дном;
γυρίζω τα ρούχα — перелицевать одежду;
γυρίζω τό χωράφι — перепахивать, перекапывать поле;
3) поворачивать;γυρίζω τό κλειδί — поворачивать ключ;
4) поворачивать, отворачивать;γυρίζω τό πρόσωπο — отворачиваться;
γυρίζω την πλάτη ( — или ράχη) σε κάποιον — поворачиваться спиной, отворачиваться;
5) менять, изменять;γυρίζω τον τόνο της φωνής μου — изменять тон (разговора);
τα γύρισε а) теперь он изменил своё мнение, он передумал; б) он говорит противоположное; он теперь говорит другое;τα γυρίζει — он пытается придать всему сказанному другой смысл;
6) переубеждать, перетягивать на свою сторону;του γύρισα τα μυαλά я его переубедил; τον γύρισα με το κόμμα μας я его перетянул в нашу партию; 7) возвращать, отдавать обратно; του τα γύρισα τα λεφτά я ему вернул деньги; 8) снимать (фильм); 9) возить; водить (на прогулку и т. п.); 10) огибать;γυρίζω τη γωνιά — заворачивать за угол;
γυρίζω τό ακρωτήριο — огибать мыс;
11) хозяйничать, распоряжаться;γυρίζω τό σπίτι — хозяйничать в доме;
§ γυρίζω συναλλαγματική фин. — делать передаточную надпись на обороте векселя;
τό γυρίζω στο αστείο ( — или γέλιο) — обернуть что-либо в шутку;
τό γυρίζω στα σοβαρά — принимать что-л, всерьёз;
γύρισε τα χαρτιά σου раскрой свои карты;γυρίζω τον τροχό της ιστορίας προς τα πίσω — повернуть колесо истории (вспять);
2. αμετ.1) вращёться, вертеться, кружиться; 2) повернуть; ο άνεμος γύρισε ветер изменил направление;ο καιρός γυρίζει στο νοτιά — начинает дуть южный ветер;
3) гнуться, сгибаться;γύρισε η μύτη τού μαχαιρνού кончик ножа загнулся; 4) переворачиваться, опрокидываться; 5) менять убеждения, точку зрения; меняться;είναι από κείνους πού δε γυρίζουν εύκολα — он постоянный, принципиальный человек;
είναι κεφάλι πού δεν γυρίζει — или δεν γυρίζει το κεφάλι του — или δεν τού γυρίζεις το κεφάλι — он упрямый человек;
θα γυρίσει μαζί μας ( — или με μας) — он перейдёт на нашу сторону;
6) меняться, изменяться;τα πράγματα γύρισαν στο χειρότερο дела изменились к худшему; ο άρρωστος γύρισε στο καλύτερο больному стало лучше; 7) возвращаться; 8) гулять, бродить, блуждать; слоняться; скитаться;γυρίζω τον κόσμο — скитаться по белу свету;
γυρίζω να βρώ δουλειά — искать работу;
§ γύρισ' ο ήλιος солнце пошло к закату;τα πράγματα εγύρισαν обстоятельства изменились;θα γυρίσει ο τροχός — дела поправятся, счастье улыбнётся;
ο τροχός γυρίζει — колесо фортуны изменчиво;
γυρίζει το κεφάλι μου — у меня кружится голова;
γυρίζω σαν σβούρα ( — или του Τούρκου τ' άλογο) — а) быть непоседой; — б) вертеться как белка в колесе;
γυρίζω σαν ανεμοδούρα — держать нос по ветру, куда ветер подует;
όταν εσύ πήγαινες, εγώ εγύριζα ≈ тогда ты ещё под стол пешком ходил;να πας και να μη γυρίσεις! — пропади ты пропадом!
-
10 ακαμψια
-
11 αντιτυπον
τό1) отражение (sc. τῆς φωνῆς Luc.)2) твердое тело Plut.3) изображение, образ NT.4) неприятноеть -
12 αποδηλοω
1) объяснять, разъяснять(τι Aesch., Arst., Plut.; τινί τι Polyb.)
2) обнаруживать, выявлять3) становиться или быть ясным, явствовать, обнаруживаться(ἀποδηλοῖ τοῦτο ἔν τινι Arst.)
-
13 διαστημα
- ατος τό1) расстояние, промежуток(συμπληροῦσθαι τὰ διαστήματα Plat.; τὸ τῶν ἄστρων δ. πρὸς τέν γῆν Arst.; τὸ μεταξὺ τῶν ἠπείρων δ. Plut.)
2) протяжение, длина(τῶν γραμμῶν Arst.)
3) объем(ἀγγεῖον ἔχει δ. μέγα Arst.)
4) мат. измерение(ὅ τόπος ἔχει διαστήματα τρία Arst.)
5) промежуток времени(τετραετές Polyb.)
δ. ἥ πληγέ οὐκ ἔχουσα Plut. — непрерывно следующие друг за другом удары6) длительность(πᾶν ἀνθρωπίνου βίου δ. Plut.)
7) муз. интервал(τῆς φωνῆς Plat.; τονιαῖον Arst.)
8) лог. связь между субъектом и предикатом, т.е. посылка(δ. κατηγορικόν Arst.)
-
14 εναρθρος
21) досл. расчлененный, перен. ясно выраженный, ясный(δόξαι, φωνή Plut. - ср. 2)
2) членораздельный(φωνή Diod.; τὸ σχῆμα τῆς φωνῆς Plut.)
-
15 εξακουω
слышать(κληδόνος βοήν Aesch.; τι ὑπό τινος Soph.; τῶν ῥητόρων Arph.; τῆς φωνῆς τινος Plut.)
λόγῳ ἐξήκουσα Soph. — я слышал (об этом);pass. — быть слышным, слышаться Xen., Arst., Diog.L. -
16 επαιω
стяж. ἐπᾴω Eur. (aor. ἐπήϊσα Her.)1) слушать, вниматьθεῶν οὐδὲν ἐπαΐοντες Aesch. — не внемлющие богам;
2) воспринимать, ощущать, слышать(τῆς φωνῆς Plut.)
ἐπαΐων σιδηρίων Her. — чувствительный к железным орудиям, т.е. уязвимый для них;καταγελώμενος οὐκ ἐπαΐεις Arph. — ты не замечаешь, что над тобой смеются3) понимать(βάρβαρον γλῶσσαν Soph.; μηδέν τινος и οὐδὲν περί τινος Plat.)
ὅ ἐπαΐων Plat. — знающий толк, знаток -
17 ευκαμψια
-
18 λειοτης
- ητος ἥ1) гладкость, ровность(σπλάγχνων Aesch.; κατόπτρων Plat.)
2) нежность, приятность(τῆς φωνῆς Arst.; παρηγορία καὴ λ. Plut.)
3) безволосость(λ. κατὰ κορυφέν φαλακρότης καλεῖται Arst.)
-
19 περιασις
-
20 πλασις
1) образование, формирование(τοῦ ἐμβρύου Arst.; τῆς φωνῆς Plut.)
2) придумывание, измышлениеἡ περὴ τὰ εἴδη π. Arst. — выдуманность (метафизических) идей ( у Спевсиппа)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
τόνος — I Είναι το γλωσσικό φαινόμενο της ανύψωσης της φωνής στο φωνήεν μιας ορισμένης συλλαβής μέσα σε κάθε λέξη. Η συλλαβή αυτή λέγεται τονιζόμενη, οι υπόλοιπες λέγονται άτονες. Στην ελληνική γλώσσα μπορεί να τονιστεί δυνατότερα μία από τις τρεις… … Dictionary of Greek
όγκος — Από στοιχειώδη άποψη, ο όρος χαρακτηρίζει την «έκταση ενός στερεού» ως προς μια μονάδα μέτρησης μ3, π.χ. το κυβικό μέτρο, το κυβικό εκατοστό κλπ. Για ορισμένα απλά στερεά υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες, που μας επιτρέπουν τον υπολογισμό του όγκου … Dictionary of Greek
φωνητικός — ή, ό / φωνητικός, ή, όν, ΝΜΑ [φωνῶ] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη φωνή ή αυτός που συντελείται με τη φωνή (α. «φωνητική μουσική» μουσική που εκτελείται χωρίς τη συνοδεία μουσικών οργάνων β. «φωνητικὸν μέρος τῆς ψυχῆς», Πλούτ.) νεοελλ. 1. (για … Dictionary of Greek
ακουστική — Το σύνολο των φαινομένων που έχει σχέση με την ακοή. Επίσης, επιστήμη η οποία έχει ως αντικείμενό της το σύνολο των φαινομένων, που έχουν σχέση με τις ελαστικές ταλαντώσεις και περιλαμβάνει: 1) Το τμήμα της φυσικής που εξετάζειτα ηχητικά… … Dictionary of Greek
συντακτικό — Μελέτη των συντακτικών αξιών των γλωσσικών τύπων. Από τους διάφορους τομείς έρευνας, που κληρονόμησε η σύγχρονη γλωσσολογία από την παραδοσιακή κανονιστική γραμματική, το σ. είναι εκείνο που θέτει τα περισσότερα προβλήματα. Κατά την αρχαία και τη … Dictionary of Greek
ασύρματη επικοινωνία — Τα διάφορα συστήματα με τα οποία είναι δυνατή η χωρίς σύρματα επικοινωνία, καθώς και οι συσκευές που χρησιμοποιούνται. Α.ε. είναι ο ελληνικός όρος που αντιστοιχεί στον ξενικό Radio, ο οποίος χρησιμοποιείται στη σύντομη αυτή μορφή για να… … Dictionary of Greek
τόνος — I (λ. γαλλ.) 1. μονάδα για μέτρηση βάρους ισοδύναμη με 1.000 κιλά. 2. μέτρο χωρητικότητας των πλοίων, κόρος: Δεξαμενόπλοιο 50.000 τόνων. 3. μεγαλόσωμο ψάρι με σώμα μακρουλό. II 1. ύψωση ήχου ή φωνής: Βαρύς τόνος της φωνής. 2. απόχρωση της φωνής:… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
στοιχείο — Χρησιμοποιείται συνηθέστερα στον πληθυντικό: στοιχειά. Όντα της νεοελληνικής λαϊκής μυθολογίας. Σύμφωνα με τις παλιότερες λαϊκές παραδόσεις, σ. έχουν τα σπίτια, οι σπηλιές, τα χωράφια, τα πηγάδια. Συνήθως βγαίνουν τη νύχτα, με διάφορες μορφές: ως … Dictionary of Greek
φωνή — Το αποτέλεσμα ενός συντονισμένου συνόλου κινήσεων των φωνητικών οργάνων, που πραγματοποιείται κάτω από τον έλεγχο των νευρικών κέντρων. Τα συστήματα παραγωγής της φ. διαιρούνται σχηματικά σε 3 κατηγορίες: 1) αναπνευστικό σύστημα· 2) λαρυγγικό… … Dictionary of Greek
Βεάκης, Αιμίλιος — (Πειραιάς 1884 – Αθήνα 1951). Ηθοποιός του θεάτρου, από τους σημαντικότερους του 20ού αι. Μικρός έμεινε ορφανός και μεγάλωσε στα χέρια στοργικών συγγενών του, ενώ νωρίς αισθάνθηκε κλίση προς το θέατρο και τη ζωγραφική. Το 1900, προτού καν… … Dictionary of Greek
Κουκουζέλης, Ιωάννης — (12oς αι.). Εκκλησιαστικός μουσικός. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους μουσικούς της βυζαντινής εποχής. Καταγόταν από το Δυρράχιο και έμεινε ορφανός από πατέρα σε πολύ μικρή ηλικία. Φοίτησε στην αυτοκρατορική σχολή της Κωνσταντινούπολης,… … Dictionary of Greek